محرمی: از اول هم مدرسه رفتن من اشتباه بود/اگر کریمی پیر شده پس مرا خدا بیامرزد!

کاوه علی اسماعیلی: خیلی ها در این فوتبال آمدند و رفتند. صاحب اسم و رسم، شهرت و جایگاه، پول و پارتی شدند اما از میان همه آنها، تعداد انگشت شماری هنوز هم در دل مردم جای دارند. هنوز مردم عاشق آنها هستند چون با این چهره ها، خاطرات خوبی دارند. بدون شک یکی از این چهره ها «مجتبی محرمی» است. فوتبالش به خاطر حواشی خیلی زود تمام شد ولی از لحاظ فنی، در فوتبال این کشور نمونه نداشت. خیلی ها اعتقاد دارند او یکی از 5 بازیکن برتر تاریخ فوتبال ایران است که هرگز به حقش نرسید ولی خودش چیزهای دیگری می گوید. محرمی متفاوت ترین مصاحبه سالهای اخیرش را  انجام داد و مثل همیشه این مصاحبه با بی حوصلگی هایش شروع شد ولی با درددل هایش به اتمام رسید. شما را تنها می گذاریم با مصاحبه مردی که تاریخ فوتبال ایران بدهکار اوست گرچه خودش معتقد است حقش را از فوتبال گرفته زیرا مردم دوستش دارند:
*ناصر محمدخانی مصاحبه کرد و از شما به عنوان یکی از بهترین بازیکنان تاریخ فوتبال ایران نام برد. نظری در این مورد دارید؟
الان زنگ زدی که من هم بگویم ناصر بهترین بازیکن تاریخ فوتبال ایران است؟! مگر او بازیکن کوچکی است یا منتظر مانده تا من از او تشکر و تقدیر کنم. لطف کرده به من و از او متشکرم.
*منظورمان این بود که رفاقت نسل شما تکرار نشدنی است که بعد از 20سال هنوز از هم دفاع می کنید!
این را همه دنیا می داند که ما بهترین نسل فوتبال ایران را ساختیم و باید هوای یکدیگر را داشته باشیم. این که مساله عجیبی نیست.
*پس چرا بازیکنان جدید چنین خاصیتی در رفاقت های شان ندارند؟
سوال هایی می پرسی که فیثاغورث هم نمی تواند به آن جواب دهد! من چه می دانم؟ چرا اینها را به من می گویی؟ برو و یقه آن بازیکنان را بگیر و بگو مشکل تان با یکدیگر چیست؟ من که بین این بازیکنان نیستم بدانم چرا هوای هم را ندارند. کریم باقری می داند، علی کریمی یا مهدوی کیا می دانند مشکل این نسل چیست نه من که خودم را کنار کشیده ام.
*چرا فقط نام اینها را بردید؟
چون آنها مرا قبول دارند. کاپیتان شان بودم و برای حرف هایم احترام قائل هستند. آنها بهترین بازیکنان نسل کنونی ما هستند و چون با نسل بعد از خود همبازی شده اند، بهتر درد فوتبالیست های امروزی را درک می کنند.
*خیلی ها می گویند دلیل این بی اخلاقی ها، حواشی است که…
همه حواشی را شما درست می کنید! شما روزنامه ها، رسانه ها، خبرگزاری ها. فقط بلدید تیترهای جنجالی بزنید و فوتبال را خراب کنید. اوضاع را به هم بریزید و آدم ها را بیندازید به جان هم!
*کاملا با شما مخالفیم. روزنامه ها هر چه آدم های فوتبالی می گویند را چاپ می کنند. مثلا امیر قلعه نویی گفته فرهاد مجیدی را نمی خواهد یا مجیدی علیه او مصاحبه کرده، تقصیر روزنامه ها نیست! قبول دارید؟
این که شما می گویید، یک چیز دیگر است، منظورم را متوجه نشدی. آنها از این حرف ها می زنند، شما نباید موضوع را داغ تر از آن چه هست، بنویسید! من نمی گویم کار قلعه نویی و مجیدی درست است که فوتبال را جنجالی می کنند ولی شما هم تیترهای جنجالی می زنید.
*باز هم با شما مخالفیم چون این آدم ها حرف می زنند تا حرف شان به گوش مردم برسد، ما هم این کار را انجام می دهیم!
به خدا فوتبال این طوری نبود. من بچه بودم، زمانی که مدرسه می رفتم، فقط دو هفته نامه ورزشی داشتیم. شنبه ها می رفتم توی صف می ایستادم و دنیای ورزش و کیهان ورزشی می خریدم تا سر کلاس آنها را بخوانم. درس که نمی خواندیم، فقط دنبال فوتبال بودیم. اصلا مدرسه رفتن ما اشتباه بود! هفته ای 3 تومان خرج می کردیم که از فوتبال بخوانیم. به خدا آن زمان این طوری نبود. آدم از فوتبالیست ها مطلب می خواند، احساس خوبی پیدا می کرد. بروید اخبار ورزشی سال های 58 یا 59 را ببینید که چطور بود.
*آن زمان به عشق کدام بازیکنان مجله می خریدید؟
همه شان خوب بودند. چه فرقی می کرد. من که عاشق آدم ها و فوتبالیست ها نبودم، من عاشق فوتبال بودم. همه شان را دوست داشتم. یک پرسپولیسی شش آتشه! نمی دانم کدام شان را بگویم، نسل قبل از من، فوق العاده بود. حالا هر چه روزنامه ها را باز می کنی، دو نفر دارند با هم دعوا می کنند. یا سر بنزین رویانیان دعواست یا قرارداد نکونام!
*فکر می کنید در این دعواها حق با کدام طرف است، علی فتح الله زاده یا محمد رویانیان؟
اگر بگویم می نویسی یا سانسور می کنی؟!
*هر چه بگویید عینا نوشته می شود.
حق با رویانیان است. فتح الله زاده الکی قضیه را شلوغ کرده و بی جهت داد و فریاد به راه می اندازد و جنجال درست می کند. رویانیان بازیکن گرفته، خوبش را هم گرفته، دستش درد نکند. من جای او بودم هم پشتک می زدم هم بشکن! ناز شست اش. سال قبل یا سال های قبل که استقلال خوب خرید می کرد، کسی حالی ازپرسپولیس می پرسید که امروز همه مدعی شده اند؟ بعضی وقت ها نمی فهمم منظور حرف های فتح الله زاده چیست. همه فوتبال باید مطیع این آقا باشند؟ او هم بازیکنان خوبی گرفته و همین حالا هم می خواهد نکونام را قسطی بخرد. چطور پول در خدمت استقلال باشد و بریز و بپاش کنند، خوب است به پرسپولیس که می رسد، پول کثیف و خرج کردن از جیب بیت المال است؟
*اما پرسپولیسی ها هم حسابی خرج کرده اند و بنز و بی ام و داده اند با قراردادهای آنچنانی!
باید خرج کنند. امروز، روز خرج کردن در فوتبال است. چرا فکر می کنید پرسپولیس کمتر از تیم های دیگر است؟ بنز که کم است، باید برای جذب بازیکن، موشک بدهند! استقلال را ببینید پارسال چه تیمی بسته بود، فکر می کنید آن همه بازیکن، مجانی برای استقلال بازی کردند؟ به خدا آنها هم پول های آنچنانی گرفتند.
*بگذریم. به نظرتان این پرسپولیس قهرمان می شود یا استقلال؟
شک نکنید که پرسپولیس قوی تر است!
*چرا این طور فکر می کنید؟
من حرف منطقی می زنم.
*کدام منطق می گوید پرسپولیس قوی تر از استقلال است؟
منطق من! شما به من بگویید پرسپولیس بهتر بسته شده یا استقلال؟
*پرسپولیس مهره های خوبی گرفته اما استقلال هم با جذب احتمالی نکونام و تمدید قرارداد جباری و بازگشت مجیدی و چند بازیکن خوب دیگری که دارد به خصوص با قلعه نویی تیم کمی نیست.
اما باز هم می گویم پرسپولیس قوی تر است و باید قهرمان شود. همان علی کریمی اگر درون زمین باشد، سه بازیکن حریف را به خودش مشغول می کند. البته بازی گرفتن از کریمی یکسری ریزه کاری هایی دارد که هر کسی بلد نیست از او بازی بگیرد. این برمی گردد به توانایی مربیان که در کدام قسمت زمین از او استفاده کنند. مثلا کریمی اگر لب خط باشد، حداقل دو بازیکن حریف را از بازی خارج می کند و بقیه بازیکنان پرسپولیس اگر باهوش باشند، می توانند با همین ترفند، بازی را ببرند. استقلال اگر رفته هافبک خوب خریده، پرسپولیس خط دفاع تیم ملی را یکجا جمع کرده و حالا می بینید که فصل بعد کمتر گل می خورند. تیمی که گل نخورد، حتما بازی را می برد.
*شما طوری از خرید های استقلال صحبت می کنید که انگار هیچ اتفاقی نیفتاده و …
به نظر شما نکونام موثرتر است یا کریمی؟
*هر دو نفر !
نه، نشد! نکونام یک بازیکن تدافعی است. من مدل بازی او را دوست دارم اما او نمی تواند یک تنه، یک تیم را نجات دهد ولی کریمی این کار را می کند.
*البته خیلی ها می گویند کریمی کمی پیر شده و دیگر مثل سابق با طراوت فوتبال بازی نمی کند؟
به این حرف ها توجه نکنید. اگر کریمی پیر شده پس باید بگویید خدا مجتبی محرمی را رحمت کند! او واقعا فوتبالیست خوبی است که تا آخرین روز حضورش در فوتبال، می تواند چند بازیکن تیم حریف را به خودش مشغول کند. من نمی فهمم جریان چیست، یک روز به این بنده خدا می گویید جادوگر، یک روز می گویید با طراوت فوتبال بازی نمی کند و پیر شده؟ این کارشناسان چه کسانی هستند که علیه کریمی این طور حرف می زنند؟ آنها چطوری فوتبال را نگاه می کنند؟ بعضی وقت ها، برخی از پیشکسوتان پرسپولیس به من می گویند بیا با هم فوتبال بازی کنیم اما به آنها جواب رد می دهم. بعضی های شان به شوخی می گویند نکند فوتبال بازی کردن از یادت رفته که من به همه شان می گویم من نمی آیم اما کفشم را می فرستم داخل زمین تا ببینید که از همه شما بهتر و موثرتر است! به نظر من کریمی هم همین خصلت را دارد. مربی باید به او بگوید برو یک گوشه بایست و هیچ حرکتی نکن. همین حضور کریمی داخل زمین برای حریفان خطرناک است. در ضمن یادتان نرود علی پروین، حمید علیدوستی، لوتار ماتیوس، میروسلاو کلوزه و خیلی های دیگر عمر فوتبالی شان زیاد است بود کریمی هم یکی از همین بازیکنان است که می تواند سالها فوتبال بازی کند.
*نظرتان در مورد سرمربی جدید پرسپولیس چیست که با این همه قهرمانی به ایران آمده؟
یک کلام به شما بگویم، هنوز کارش را ندیدم و در موردش حرفی نمی زنم.
*احساس تان چه می گوید، او در پرسپولیس موفق می شود یا نه؟
احساسم می گوید تیم آن قدر بازیکن خوب مثل کریمی و مهدوی کیا و سیدجلال و … دارد که این مربی می تواند موفق باشد.
*با این حسابی که شما می گویید، هر مربی روی نیمکت پرسپولیس باشد، موفق خواهد بود؟
نه آقا، خیلی ها نمی توانند با این تیم نتیجه بگیرند. فکر کردید فوتبال شوخی است؟ هزار پیچ و خم دارد. من باز هم می گویم کار این مربی پرتغالی را ندیدم ولی بازیکنان پرسپولیس توانایی زیادی دارند که تیم را بالا بکشند.
*بدون تعارف بگویید وقتی شنیدید علی پروین سرمربی پرسپولیس شده، چه حسی پیدا کردید؟
هیچی، فقط سکوت کردم.
*همین؟!
باید چه کار می کردم؟ مرا به جلسه کمیته فنی باشگاه دعوت کردند تا در مورد سرمربی فصل بعد نظر بدهم اما همه حرف زدند به غیر از من. من فقط سکوت کردم و چیزی نگفتم.
*چرا؟
سمت راستم را نگاه کردم، دیدم همه پیشکسوت تر از من هستند، سمت چپم را نگاه کردم دیدم همه، همبازیان سابقم هستند. گفتم بهتر است اینها حرف بزنند نه من. حتی وقتی سردار رویانیان در جلسه از من نظر خواست، گفتم نمی توانم در مقابل این همه بزرگ تر از خودم، چیزی بگویم. من چه می توانستم بگویم؟ واقعا مقابل آن همه پیشکسوت نامدار و مشهور حرفی برای گفتن نداشتم.
*به هر حال شما مجتبی محرمی هستید، یکی از بهترین بازیکنان تاریخ فوتبال ایران و حتما نظر شما برای فوتبال این مملکت مهم است؟
بگذار ساکت باشم و چیزی نگویم.
*در همان جلسه خیلی ها مدعی شدند که بعد از انتخاب سرمربی، باید به عنوان دستیار انتخاب شوند ولی شما چیزی نگفته اید؟!
اگر منظورتان افشین پیروانی و حمید درخشان است، آنها یک کلام هم در جلسه کمیته فنی حرفی نزدند. خیال تان راحت، اگر چیزی می گفتند من به شما می گفتم که کار زشتی انجام دادند ولی بعد از آن جلسه من در روزنامه ها خواندم که چه گفته اند.
*خیلی عجیب است، اکثر آنهایی که امروز در فوتبال به دنبال ارث و میراث می گردند از نظر فنی، خیلی پایین تر از شما بودند ولی شما هیچ نظری در مورد فوتبال نمی دهید!
اگر فوتبال ارث پدرم بود هم، همین ها را می گفتم! دوست ندارم در مورد من کسی قضاوت بدی داشته باشد. سکوت می کنم چون سکوت کردن بهتر است.
*ولی وقتی سال قبل به برنامه 90 رفتید و آن حرف ها را زدید، یک هفته تمام، هرجا که می رفتیم حرف شما بود. چرا با این میزان محبوبیت باید سکوت کنید؟
به خدا قسم خیلی حرف ها در دلم مانده. خیلی چیزها را باید به یکسری افراد بگویم اما زمان و فرصتش پیش نمی آید. از ته دل می گویم دوست دارم یک جلسه دو نفری با سردار رویانیان داشته باشم و با او فقط درددل کنم اما متاسفانه کسی به حرف های مجتبی محرمی گوش نمی دهد. فقط حرف هایم را می شنوند و در آخر کار خودشان را می کنند. انگار نه انگار که حرفی زده ام یا نظری داده ام. چرا باید با این سیستم، خودم را سبک کنم وقتی می دانم برای حرف هایم دوزار اعتبار قائل نیستند؟ من فقط سکوت می کنم بگذار هر کسی که مدعی ارث و میراث از فوتبال است جلو بیاید. من حرفی برای گفتن ندارم.
*از این شرایط خسته نیستید؟
نه آقا. نمی توانم چیزی را تغییر بدهم. هر چه می گویم، یک اتفاق دیگری می افتد. پشت سر کسی حرف نمی زنم ولی یک عده بهتر از من کت شلوار می پوشند، به همین علت بیشتر رشد کرده اند و این توانایی را دارند که علیه من و دیگران صفحه بگذارند. من به همین زندگی هم قانع هستم چون می دانم بیشتر از این بخواهم، باید خودم را ضایع و کوچک کنم. دوست ندارم کوچک شوم.
*یعنی حق مجتبی محرمی از فوتبال همین بود؟
نه. من حقم را از فوتبال گرفتم. به خدا قسم پیشنهاد داشتم از تیم های کشاورز و دارایی که اگر تخمین بزنی، به پول امروز دو، سه برابر قراردادهایی است که در فوتبال ایران می بندند. گفتند 12 میلیون تومان می دهیم، بیا برای ما بازی کن. آن زمان می توانستم با این پول یک آپارتمان شیک و باکلاس در اقدسیه تهران بخرم. همان آپارتمان امروز حداقل 3 میلیارد تومان قیمتش است. ببینید من چنین پیشنهاداتی داشتم. از استقلال هم پیشنهاد گرفتم اما همان بار اول محکم گفتم نه. خیلی تیم ها به من گفتند بیا و برای ما بازی کن و پول خوبی بگیر.
*رفتید؟
رفتم اما هواداران پرسپولیس مرا برگرداندند. در همین کوچه و پس کوچه های تهران از من خواستند در پرسپولیس بمانم و جایی نروم. دیدم اگر از پرسپولیس جدا شوم، دل این مردم می شکند. به خودم گفتم مجتبی بمان و برای این مردم بازی کن چون فهمیده بودم آنها مرا دوست دارند. در این شرایط پول چه اهمیتی دارد؟ آنهایی که فوتبال مرا دیدند، می دانند چطور برای پرسپولیس بازی می کردم. بچه های جوان تر اقوام ما وقتی مرا می بینند، می گویند پدرشان برای آنها از فوتبال من تعریف کرده و گفته که چقدر با تعصب بودم. این تمام حق من از فوتبال ایران است. همین که مردم قبولم داشته باشند. بقیه مسائل، گذراست. اینکه مردم هر جایی که مرا می بینند برایم احترام قائل هستند، یک دنیا ارزش دارد. حالا بازیکنان بیایند و قراردادهای میلیارد تومانی بگیرند، وقتی مردم دوست شان ندارند، چه فایده ای دارد؟ همه چیز زندگی که معروفیت و شهرت نیست. من نمی گویم پول نگیرند، دیگر آن زمان گذشته که فوتبالیست ها با شکم گرسنه و بدون دوزار حقوق و مزایا فوتبال بازی می کردند اما می گویم به اندازه ای که لازم دارند پول بگیرند نه بیشتر. الان جواد نکونام می خواهد به استقلال بیاید، ببینید چند میلیارد تومان در انتقال او جا به جا می شود. فکر می کنید نکونام واقعا استقلال را دوست دارد؟ شاید به این تیم علاقه مند باشد ولی پول هم برایش مهم است، حالا قسطی یا نقد، چه فرقی می کند. نکونام در نهایت پولش را می گیرد.
*این هم از فاکتورهای فوتبال حرفه ایست!
بله فوتبال واقعا عوض شده. دیگر دوره و زمانه ای نیست که به بازیکن بگویی امروز برو، فردا بیا سر تمرین. پیراهنت را خودت بشور، تغذیه ات دست خودت است. با اتوبوس واحد رفت و آمد کن یا به جای بنزین 700 تومانی، آب لوله کشی داخل باک ماشینت بریز. امروز همه مشکل مالی دارند و بازیکن هم باید پول خوب بگیرد به شرطی که به اندازه ای که پول می گیرد، فوتبال بازی کند. هوادار گناهی نکرده که مدام شاهد شکست تیم محبوبش باشد.
*آقامجتبی شما درست می گویید که بازیکنان باید پول زیاد بگیرند اما چرا نباید به پیراهنی که می پوشند تعصب داشته باشند؟
من این را نگفتم. فوتبال حرفه ای شده و باشگاه ها برای به دست آوردن بازیکنان خوب لیگ با هم رقابت می کنند. هر کس قیمت بیشتری تعارف بزند، بازیکن می رود به آن تیم و این طبیعت فوتبال حرفه ایست. کاری هم نمی توان کرد.
*پس چرا یک بازیکن حرفه ای مثل لوئیجی بوفون یا دل پیرو تیم شان را عوض نمی کنند؟ چرا کاسیاس به تیم دیگری نمی رود؟ تیم های دیگر اروپایی برای جذب این بازیکنان پول نمی دهند؟
من حرف شما را قبول دارم ولی تعریف فوتبال حرفه ای در ایران شده پیشنهاد بالاتر نه تعصب به پیراهن. نسل عوض شده و نمی شود کاری کرد.  
*واقعا شما این پرسپولیس را دوست دارید؟
نام پرسپولیس را عاشقانه دوست دارم و همه می دانند که برایش سرم را جلوی توپ می گذاشتم. بازیکنانش هم برایم قابل احترام هستندو آنها را دوست دارم. چه کسی می تواند مهدی مهدوی کیا یا علی کریمی را دوست نداشته باشد؟ البته پرسپولیس فصل قبل همه را اذیت کرد ولی من با نام پرسپولیس زندگی می کنم و شده ام مجتبی محرمی.
*آقامجتبی، ماجرای رفاقت شما و امیر قلعه نویی را همه می دانند که هوای همدیگر را دارید. امسال دوست دارید پرسپولیس موفق شود یا امیر قلعه نویی رفیق و همبازی و دوست صمیمی و قدیمی تان؟!
صد در صد پرسپولیس. قلعه نویی دوست من بوده و هست اما پرسپولیس را فدای این رفاقت ها و احساسات نمی کنم. رفاقت موضوعی بیرون از گود فوتبال است. در داخل زمین، من پرسپولیسی هستم و می خواهم تیم محبوبم قهرمان شود. اصلا دوست ندارم قلعه نویی در لیگی که پرسپولیس در آن حضور دارد بالای سکوی قهرمانی برود!
*اگر همه بازیکنان پرسپولیس مثل شما فکر می کردند، پرسپولیس دوباره به دهه 60 و افتخارات بزرگش بر می گشت!
بازیکنان کنونی پرسپولیس هم باتجربه و بامرام هستند و ان شالله پرچم تیم را بالا نگه می دارند.
*چقدر از پرسپولیس پول گرفتید که آن همه پیشنهاد خوب را رد کردید؟
چه زمانی؟
*اوج دوران فوتبال تان؟
یک چک به من دادند به مبلغ 30 هزار تومان که پاس هم نشد. البته آن موقع که من به پولش نیاز داشتم پاس نشد و بعدها جریاناتی پیش آمد که بخشی از آن 30 هزار تومان را گرفتم آن هم با بدبختی. آن موقع می توانستم با آن پولش کارهای بزرگی بکنم ولی حالا… به خدا قسم افسوس نمی خورم چون به لطف خدا، مردم دوستم دارند و این موضوع از داشتن صد کاخ و ماشین های آخرین سیستم برایم اهمیت بیشتری دارد.
*یکسری از پیشکسوتان این روزها مدام مصاحبه می کنند و می گویند ما دو، سه یا چهار هفته به مانوئل فرصت می دهیم. به نظرتان این حرف ها، حاشیه ساز نیست؟
صد در صد حاشیه می سازد. همین افراد در کمیته فنی باشگاه آمدند و به مانوئل رای دادند. آنها حق انتخاب داشتند، می توانستند به کالدرون رای بدهند اما به این مربی رای دادند، حالا چه شده که مصاحبه می کنند؟ ما که نفهمیدیم چرا بعد از آن جلسه، این همه اتفاق عجیب افتاد! مگر با 4 بازی می شود فهمید عیار یک مربی چقدر است؟ نمی دانم چه کسانی این حرف ها را می زنند. واقعا مانده ام. همان علی پروین که مربی من بود، صد بار در طول یک فصل جای مرا عوض می کرد تا تیمش نتیجه بگیرد. به خدا قسم فقط برای پرسپولیس به عنوان دروازه بان بازی نکردم. هر پستی که بگویید با پیراهن پرسپولیس بازی کردم.
*البته قدتان برای ایستادن درون دروازه پرسپولیس کوتاه بود!
قسم می خورم اگر درون دروازه هم می ایستادم، موفق عمل می کردم چون با عشق، این کار را انجام می دادم. من عاشق پرسپولیس بودم و از طرفی، راه موفقیت را هم می دانستم. هافبک چپ بودم یا دفاع راست یا حتی مهاجم نوک، چون فوتبال را بلد بودم، پس موفق عمل می کردم. بروید و یک بازی بد از من بیاورید. نمی گویم همیشه عالی کار کردم ولی تعداد بازی هایی که در آن هیچ تاثیری نداشتم، بسیار کم است.
*اگر قرار بود شما یک مربی به رویانیان معرفی می کردید، چه کسی انتخاب تان بود؟
اوتمار هیتسفیلد سرمربی سابق بایرن مونیخ و تیم ملی سوئیس. هم استاد دانشگاه است، هم ریاضی درس می دهد، هم بایرن مونیخ را همیشه در اوج نگه داشت و هزار تا حُسن دیگر دارد. اگر می خواهیم یک کار ریشه ای انجام دهیم، باید می رفتیم به دنبال هیتسفیلد یا یکی مثل او که بیاید و ساختار فوتبالی ما را تغییر دهد. البته نمی گویم که مانوئل مربی بدی است ولی هیتسفیلد بهتر از اوست. فکر می کنید به ایران نمی آمد؟ فکر می کنید با همین قیمتی که مانوئل را جذب کردند، نمی توانستند او را بیاورند؟ به خدا قسم با همین قیمت کار را تمام می کردند.
*شما از رویانیان بابت این قضیه دلگیر هستید؟
نه اصلا و ابدا. اتفاقا باید بگویم سردار رویانیان از آن دست مدیرانی است که برای تغییر دادن شرایط پرسپولیس آمده و انصافا خیلی خوب کار کرده است. من برایش احترام ویژه ای قائلم و می دانم در نهایت موفق و سربلند می شود. یک بار او را از نزدیک دیده ام و همان یک بار، فهمیدم آدم خوبی است. همین الان ببینید چقدر هوای پیشکسوتان را دارد.
*هزاران سوال دیگر از شما در ذهن مان باقی مانده اما برای پایان دادن به این مصاحبه بگویید هواداران پرسپولیس با چه پیش زمینه ای بازی های این تیم را دنبال کنند؟
این تیم به موفقیت می رسد. باید قهرمان شود چون همه این را می خواهند. امیدوارم هواداران هم حمایت کنند، روزنامه ها هم کمتر حاشیه بسازند تا پرسپولیس به خواسته هایش برسد! به این مربی پرتغالی و به تیمی که رویانیان بسته اعتماد کنیم، امیدوارم پرسپولیس دوباره یک جایگاه خوب در جدول به دست آورد و هواداران سربلند شوند.