شعر مدیرعامل ملوان برای روحانی

حاج حسن اهلاوسهلامرحبا (حاج حسن خوش آمدی)
اولموسن بو مملکت دن باش آقا (شده ای رییس این مملکت)
آمدی ایران تو زیبا تر کنی
زندگی ها را تو شادان تر کنی
حاج حسن جانم، به قربانت بیا
کل ایران را نگاهی نو نما
نی که در تهران نشینی و همی
فک کنی بر درد ایران مرهمی
حاج حسن، آیا تو گیلان دیده ای؟
این دیار سبز را گردیده ای؟
گوهر گیتی اگر ایران بود
لعل سیمینش همین گیلان بود
حاج حسن جان، یادم آمد، آمدی
بهر وعظ انتخابات آمدی
از صداقت از شجاعت دم زدی
روستا و شهر ها را سر زدی
حاج حسن جان، حرف هایت تازه بود
حرف هایت قلب ها را درربود
حرف ها گر بَعد اجرایی شود
کشور ایران گلستان می شود
حاج حسن جان، گویمت درد دلی
درد دل از مردم زنده دلی
من نگویم از ادب از اقتصاد
هم نگویم از سیاست از عناد
لیک می گویم ز فوتبال از دلم
چون به این ره اوستادی قابلم
حاج حسن جان، فوتبال دانی که چیست؟
توپ و تور و تیر دانی مال کیست؟
لیگ های حرفه ای دانی کجاست؟
لیگ دانی جنگ فقر و اغنیاست؟
از دل این لیگِ پولدار و فقیر
بر تو گوید داستانی این حقیر
حاج حسن جان لیگ ایران پنچر است
همچو قلبت ریش تو پر از خنجر است
تیم هایی پورشه و مس می خرند
تیم هایی وام دولت می برند
تیم هایی نیز گرچه نامی اند
مثل قوی انزلی بی حامی اند
تیم هایی هست حامی های جَفت (جفت به معنای جماعت مردم لغتنامه دهخدا)
دست های وابسته به فولاد و نفت
حاج حسن جان، گر شما همت کنی
می توانی توپ ما را گل کنی
در میان این یلان و این سران
قوی زیبا گشته بهمان و فلان!!!
حاج حسن جان، اغلب این تیم ها
پرشمار از پول ها و سیم ها
ما و یک تیم دگر در شهر فارس
مانده ایم بی یار و یاور، آس وپاس
حاج حسن جان، دارم از تو یک نیاز
قلب این بندر تو شادان بساز
با درایت با اراده سرفراز
قفل بندر با کلیدت کن تو باز
حاج حسن جان نامه پیشین خوانده ای؟ *
قبل تحلیفت به آن دل داده ای؟
بیست و شیش سه فرستادم برات
تا بدانی سیدحسن دارم هوات
حاج حسن جان، انزلی را کن نگاه
شامگاهی، صبح گاهی، یک پگاه
مردم فوتبال پرور شاد کن
قلب این ملت ز غم آزاد کن
حاج حسن، این شعر تقدیم تو باد
دوستانه، از محبت نی عناد
گر اثر ننمود این شعر حقیر
هیچ ننماید اثر الانفیر
* (منظور نامه ای است که 26/3/92 برای شما نوشتم)