
آقاجانیان: منتقدان می دانند مدرک مربیگری A دارم؟!/اسکندریان بهترین بازیکن ارمنی بود/من سفارشی نیستم
مربی تیم ملی توضیحاتی درباره تغییرات در ترکیب ایران، حضورش کنار کروش و…. می دهد.
«هیچکس من را به آقای کروش سفارش نکرد. من سرمربی تیم داماش ایرانیان در لیگ دسته دو بودم. اردوی ما در هتل المپیک بود. آقای کروش را آنجا دیدم. بعد از اینکه غذا خوردیم، به من گفت بیا بنشینیم و حرف بزنیم. کمی درباره وضعیت تیم من پرسید. من هم توضیحاتی دادم. کروش درباره بازیکنان از من پرسید. همین علی جهانبخش که الان به داماش رفته در آن زمان بازیکن من بود. گفتم او می تواند حتی به تیم ملی کمک کند. درباره تیمم پرسید که گفتم اگر از 4 بازی سه امتیاز بگیریم صعود می کنیم که این اتفاق هم افتاد. درباره فوتبال ایران نیز سوالاتی از من پرسیدند. همان جا آقای سیموئز شماره من را گرفت و بعد آمدند حتی بازی تیم من را دیدند. دو هفته بعد آقای سیموئز به من زنگ زد و گفت به هتل بیا. آقای کروش به من گفت دوست داری با تیم ملی در هر رده ای کار کنی؟ من گفتم خیلی دوست دارم این اتفاق بیفتد و باعث افتخار من است که با تیم ملی و شما کار کنم. او به من گفت بازی هایتان که تمام شد به اینجا بیا و جلسه ای داشته باشیم. اول به من گفت با تیم امید کار کن ما هم نظارت کامل داریم. گفت بیا و تمرین تیم ملی را هم ببین. اینطور بود که ارتباط ما شکل گرفت و من به تیم ملی رفتیم. بعد از تیم المپیک، دوباره با من تماس گرفتند و گفتند که با توجه به حضور در کنار امیدها و تجربه ای که کسب کرده ای، به تیم بزرگسالان بیا و با ما همکاری کن. الان هم که دستیار آقای کروش هستم.»؛ این داستان کامل حضور مارکار آقاجانیان در تیم ملی بود، کنار دست کروش، از زبان خودش. او یکسال و اندی است که کنار دست مرد پرتغالی و دستیارانش کار می کند و می گوید، با تجربه شده.
آقاجانیان درباره تغییرات در تیم ملی و استفاده از بازیکنان تیم غرب آسیا، در تیم ملی بزرگسالان می گوید: « قطعا از بازیکنان در غرب آسیا در تیم ملی استفاده خواهد شد. آقای کروش باید در این باره تصمیم بگیرد ولی نزدیک به 10 بازیکن، اولین بار بود که بازی رسمی برای تیم انجام می دادند و توانستند جلوی بحرین که با تیم اصلی اش آمده بود و همچنین عربستان که تقریبا تیم اصلی اش حساب می شد بازی کنند و تجربه کسب کنند. ما الان مقدماتی جام جهانی و مقدماتی جام ملت ها را در پیش داریم و باید در این نوع بازی ها، از جوان ها استفاده کنیم تا کسب تجربه کنند. چیزی که هست الان ما نمی توانیم ناگهانی تیم جوانی بسازیم. تعدادی از بازیکنان جوان الان در تیم ما خوب کار کرده اند. اگر کار این بازیکنان تداوم داشته باشد، قطعا می توانند در تیم ملی بزرگسالان نیز بازی کنند. آنها حتی ممکن است شانس بازی جلوی کره را هم داشتند. قطعا پیشرفت شان می تواند آقای کروش را قانع کند که از آنها استفاده کنند. کروش یک مربی حرفه ای است و کلا اسم ها زیاد برایش فرقی نمی کند. او همیشه می گوید بازیکنی که شرایط اش را داشته باشد، شانس بازی خواهد داشت. در این بین سن بازیکنان هم مهم نیست. او ممکن است به یک بازیکن 33 ساله بازی دهد و ممکن است از یک بازیکن 18 ساله استفاده کند.»
آقاجانیان درباره انتقادهایی که به حضورش در تیم ملی می شود، پاسخ جالبی می دهد و توضیح می دهد: « دوستان انتقاد می کنند که ما تجربه ای نداریم و چیزی به مربیان انتقال نمی دهیم. من با انتقاد مشکلی ندارم ولی به نظرم باید در کنار انتقاد کردن، راهکار هم ارایه شود. من دوران آقای قلعه نویی هم در تیم ملی بودم ولی انتقادها خیلی تخریبی بود و کمک زیادی نمی کرد. بعضی ها دوست دارند همیشه منتقد باشند. کروش همه مطالب را می خواهند و هر چیزی که خوب باشد، از آن استفاده می کند. او نظارت و راهکارها را می پرسد و خیلی وقت ها هم از آنها استفاده می کند. حالا من نمی دانم چرا می گویند مثلا من تجربه ندارم؟ در حالی که بنده خیلی زود مدرک مربیگری A خود را گرفتم و مربیگری را از پایه کار شروع کرده ام و به اینجا رسیده ام. من که در لیگ دسته اول، دسته دوم و تیم های پایه تجربه کسب کرده ام و حتی در تیم ملی امیر قلعه نویی بودم، چطور آدم بی تجربه ای به حساب می آیم؟ احساس می کنم خیلی از منتقدان نمی دانند که من حتی مدرک A و مدرک حرفه ای مربیگری را دارم. من حتی به تمرینات تیم های مختلف اروپایی از جمله هامبورگ، رئال مادرید و لیورپول و سائوپائولو رفتم. دوره حرفه ای مربیگری را با قلعه نویی سپری کردم. برای گرفتن مدرک A به تمرینات هامبورگ رفتم و از آنجا که دوست دارم ببینم و یاد بگیرم، پارسال تابستان به آمریکا رفتم و تمرینات مورینیو و رئال مادرید را دیدم. قبل از آن هم به تمرین لیورپولی رفتم که هاجسون مربی اش بود. ولی هنوز فکر می کنم خیلی جا دارم. همیشه دنبال یادگیری هستم و کار با فردی مثل کروش نیز برای من یک کلاس مربیگری است.»
و اما سوال آخر از مارکار آقاجانیان. از نظر او چه بازیکنی از بین بازیکنان ارامنه بهترین بازیکن تاریخ ایران به حساب می آید؟ «من کوچک بودم که کارو حق وردیان و اسکندریان به عنوان بازیکنان بزرگ بازی می کردند. حالا من بازی های آندارنیک را خیلی کم دیدم ولی به نظرم او را می توان بهترین بازیکن ارمنی تاریخ فوتبال ایران دانست. کارو حق وردیان هم که قدیمی تر از اسکندریان بود. من حقیقتا بازی هایی از او ندیدم و چیزی هم یادم نمی آید.»
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.